Pertsona ardatz duen arreta-eredua. Koaderno praktikoak. 9. koadernoa. Eguneroko bizitza. Jarduerak egitea

Aktibo egoteak ondorio positiboak ditu pertsonen osasunean eta ongizatean. Aktibo egotearen onurak asko eta askotarikoak dira. Jarduerak (fisikoa, kognitiboa eta soziala) mendekotasuna prebenitzen du, osasuna hobetzen du, botiken kontsumoa murrizten du, autoestimua indartzen du eta gogo-aldartea hobetzen du.

Bestalde, eguneroko bizitzak aukera eta une oso egokiak eskaintzen ditu askotariko jarduerak egiteko. Eguneroko jarduerek gure gaitasunak garatzeko eta ondo pasatzeko aukerak eskaintzen dizkigute.

Hala ere, pertsonek jardueretan ez parte hartzea erabakitzen duten uneak ere izan behar dira. Garrantzitsua da jakitea jarduerarik ezak ongizatea edo ondoeza sortzen duen, bereziki narriadura kognitiboa duten pertsonen kasuan. Pertsonek beren ohiko testuinguruetan dituzten erreakzioak behatu behar dira, haien historia eta lehentasun pertsonalak kontuan hartuta. Nolanahi ere, ekimenak garatu eta proposamenak egin behar dira jarduerarik eza eta ingurunearekiko deskonexioa instalatzea saihesteko.

Pertsona guztiek dituzte "jarduera esanguratsuak". Eguneroko bizitzako jarduerekin edo bizitzan zehar garatu diren zaletasunekin izan dezakete zerikusia. Jarduera horiek ezagutzea, proposatzea eta laguntzea tresna garrantzitsua da pertsonen bizi-kalitatea mantentzeko eta/edo hobetzeko.

Eguneroko bizitzako jarduerak

Eguneroko jarduerak egitea oso iturri garrantzitsua da pertsonak estimulatzeko: janztea, hitz egitea, janaria prestatzea, mahaia jartzea eta abar jarduera esanguratsuak izaten dira pertsonentzat, bizimoduaren parte direlako. Gainera, trebetasun funtzionalak, kognitiboak eta harreman-trebetasunak lantzen eta indartzen dira. Beraz, pertsona bakoitzaren gaitasun, erritmo eta nahietara egokitutako jarduerak proposatu edo mantendu behar dira.

Narriadura kognitiboa duten pertsonen kasuan, ahalegin bereziak egin behar dira eguneroko bilakaeran inplikatzen laguntzeko. Ezinbestekoa da pertsonek egiten zaizkion proposamenen aurrean dituzten erreakzioak ulertzea, "Erreakzio txikiak" baloratzea, hala nola denbora-tarte laburretan arreta jartzea, irribarre egitea, jardueraren sekuentziaren bat egitea, etab.

Azken finean, ingurune terapeutikoak, estimulatzaileak eta bertan bizi diren pertsonen lehentasunak errespetatzen dituztenak sortzea da helburua. Horretarako, lagungarri izan daitezke honako jarraibide hauek:

Banakako jarduerak beste pertsona batzuekin osatu behar dira. Funtsezkoa da banakako proposamenak taldean garatzen diren beste batzuekin konbinatzea. Denboraren erabilera pertsonalizatzeko eta eskura dauden aukera guztiak aprobetxatzeko modua da.

Bigarrenik, jarduera batzuk programatzeak "jarduera-ibilbide bati" eusten lagunduko du, eta denbora hilak, deskonexioa eta asperdura saihesten. Jarduera bereziak antolatzeak errutina hausten laguntzen du. Urtebetetze bat ospatzeak, ezusteko irteera batek, parte hartzeko eta gozatzeko aukera eman diezaieke adineko pertsonei, familiei eta profesionalei.

Azkenik, ustekabeko aukerak aprobetxatu behar dira, eta hori berez sortzen da. Bizitzan ez dago dena programatuta, ezta antolatuta ere. Pertsonarengan arreta zentratuaren ereduan, jarduera horiek balio handia dute. Une onak dira, ondo pasatzeko eta errutinatik eta asperduratik ihes egiteko aukera onak.

Laburbilduz, aktibo egoteak munduarekin konektatuta jarraitzea esan nahi du. Helburu hori laguntza-premia duten adinekoekin lortzeko, hainbat estrategia abiarazi behar dira, pertsonen ezaugarriak eta eguneroko bizitza garatzen duten testuinguruak integratzeko.