Egunerokotasunaren garrantzia
Bigarren azterlan kualitatibo bat, teknika berberetan oinarritua eta aurrekotik eratorria, "Etxean edo etxean zahartzea" post-ean azaltzen dizueguna (autonomia- eta mendekotasun-egoera desberdinetan dauden 65 urtetik gorako 40 pertsonen lagina), 2011. urtean egin zen, aurreko azterlanetik eratorritako arreta-eredu berri horretan sakontzeko eta eredu berri horren eduki nagusiak zein izan behar ziren zehazteko.
Azterlan horretan, adinekoen eguneroko bizitzaren esanahia ulertu nahi zen, adinekoen esperientziaren eta iritziaren arabera. Azterketaren emaitzak lau alderdi hauen garrantzian laburbil daitezke:
- Egunerokotasunaren eta errutinen garrantzia.
Adinekoak, gaitasun-galera (benetakoa edo hautemandakoa) zahartzean nagusitzen den heinean, ohitura (erregularra, errepikatzen dena) egunerokoa definitzen duen marka bihurtzen da.
Erantzuteko gaitasunaz fidatzen ez denarentzat, ingurunearekiko harremanak kontrol- eta plangintza-eskakizun gehigarri bat dakar, autonomia berreskuratzeko eta/edo mantentzeko modu gisa, eta etxea ingurunea kontrolatzeko espazio egingarriago gisa agertzen da.
- Espazioa eta egunerokoa.
Etxeko espazioa harreman-leku gisa subjektuaren identitatea eraikitzen den espazio bat da, erlazio bikoitzarekin: pertsona espazioa egituratzen joan da bere bizitzan zehar; eta objektuek eta espazioak subjektua zaintzen eta eraikitzen duen ainguratze gisa jarduten dute, bere objektu eta espazioen bizipenaren bidez.
Etxea eta bertako bizitza, kontrolgune bat da, eta etxe guztiek dute subjektuaren biografiaren marka. Etxean eta egunerokoan, adinekoentzat beren ongizatea erabakitzen da. Esanahiz betetako espazioen eta haien nortasunaren arteko harreman estu hori handitu egiten da adinean aurrera egin ahala, gero eta zailagoa baita berriz adieraztea.
- Autonomiaren aldeko eguneroko borroka.
Adineko pertsonek etengabeko borroka egiten dute laguntzarik gabe egin daitekeenaren gaineko kontrola zaintzeko. Jarduerak, zerbait egin ahal izateak, bizitza eratzen du. Eskuordetzen den gauza bakoitza lur galdua da. "Betebeharrak izateak" gizabanakoari bere bizitzarekin duen loturan eusten dio. Batek egiten duena da, eta horregatik jarduera identitatearekin eta bere biografiarekin lotuta dago.
Egin nahi denaren eta egin daitekeenaren arteko distantzia funtsezko adierazlea da.
- Jardueran bere burua ezagutzea (proiektuen jarraipena bizitzaren jarraipena da).
Argi dago garrantzitsua dela bizi-proiektuei jarraipena ematea: ohiturei, harremanei, jarduerari eta abarri, non pertsonek elkar onartzen duten, haien izaera progresiboa eta aldakorra ulertuta. Erantzukizuna asebetetze-iturri gisa eratzen da. Norberak nahi dituen gauzak egitea gustatzen zaion bezala egin ahal izatea da kontua.
Eta horrek duintasunari egiten dio erreferentzia, hau da, duintasunari, hau da, askatasunez eta erantzukizunez erabakitzeko gaitasunari, norberak bizi nahi duen moduari. Jarduera batek azken emaitza arrakastatsua duen ala ez alde batera utzita, erantzukizuna independentziaren sinonimoa da.
Gehitu iruzkin berria